Sagopudding - snart berre eit nostalgisk minne?

Då eg vaks opp var sagopudding nærast ein daglegdags dessert, men no er det diverre sjeldan eg får den servert. For ikkje lenge sidan las eg til og med i ei avis at sagogryn var på veg ut av butikkane avdi salet hadde stupt dei siste åra. Dette fekk eg stadfesta når ho mor fortalde at ho måtte reise til Drammen for å kjøpe sagogryn etter å ha leita rundt i butikkar her i Oslo. Eg er difor redd for at sagopudding er ein dessert som  er i ferd med å forsvinne frå dei norske dessert-borda. Men heldigvis har eg ein familie som er opptekne av mat-tradisjonar og ho mor lagar altså framleis sagopudding - når ho først får tak i sagogryna vel og merke. Eg fekk sjølv lyst lyst til å prøve å lage denne desserten i helga, og sagogryn fann eg til og med i nærbutikken min her på Tøyen!

Sagopudding:

1 dl heilmjølk

11/2 dl sagogryn

1/2 dl sukker

1 stort egg (eller to små) 

3-4 romessens eller mandel-dropar

Kok opp mjølk, og dryss i gryna og kok til graut ca. 1/2 time. Ta gryta bort frå varmen. Pisk egg og sukker saman. Hell dette over grauten som setjast over varmen for å tjukne. Må ikkje koke, rør heile tida. Ta gryta bort frå plata igjen, smak til med romessens eller mandel-dropar og hell i ein fin dessert-bolle. Avkjølast.

Raud sos:

5 dl raud saft (blåbærsaft er best)

1 ss potetmjøl

Litt kaldt vatn

Eg blanda 3 dl saft med 2 dl vatn slik at det vart 5 dl saft tilsaman. Kok opp safta og rør potetmjølet og vatnet saman. Ta kjelen av plata og rør inn potetmjølet i ei tynn stråle under omrøring. Set kjelen tilbake på varmen og kok raskt opp. Avkjølast.

PS (og kanskje ikkje eigentleg så kjekt å vite): Ekte sagogryn vert laga av margen i sagopalmen, som ein finn i Søraust-Asia. Men her i Noreg vert sagogryn laga av potetmjøl.